Coruña

Coruña

Plaza de María Pita. Coruña

Plaza de María Pita. Coruña

Seguidores de este blog

12 de agosto de 2007

CAMBIO DE AIRES

AUSENCIA TEMPORAL

La Torre de Hércules, al fondo, desde el pequeño Faro de Mera

Ayer hizo una semana que decidí tomar unas “vacaciones”, mejor dicho cambiar de aires, porque como estoy jubilada disfruto de vacaciones  continuas desde el 5 de enero de este año.

En la Ciudad de Coruña se puede veranear perfectamente, puesto que por la mañana  puedes acudir, en pleno casco urbano, a la playa de Riazor, y a la tarde participar de una amplia oferta de ocio: museos, exposiciones, toros, conciertos, festivales, teatro, ferias de artesanía, y ¡como no! también la posibilidad de darse un paseo gastronómico por la zona de bares, mesones y restaurantes, en los que se encuentra una buena oferta de tapas y especialidades de productos del mar, y de la tierra… Al final, para los más tranquilos, cabe sentarse en una de las terrazas de la Plaza de María Pita o en las del Paseo de la Marina, contemplando el paisaje urbano o marítimo, mientras se toman unas copas, o, para los más jóvenes y marchosos, recorrer los pubs de la zona del Orzán o Riazor, a tomarse unos "mojitos" u otros brebajes de los que yo, por desfase de edad, carezco actualmente de información.

Frente a la celebre Torre de Hércules, símbolo de la Ciudad de La Coruña, y señalando, junto con aquella, la entrada de la ría, está el Faro de Mera. Bien, pues mi cambio de aires no es más que un cambio de ubicación porque en Mera (municipio de Oleiros), que es donde estoy ahora desde el día 4 de este mes, en mi pequeño apartamento de 49 metros cuadrados pero muy bien distribuidos, se respira el mismo aire de la ría coruñesa, solo que ahora lo respiro en la orilla opuesta a la que sirve de asentamiento a la Ciudad.

En Mera no tengo línea telefónica ni tengo Internet, pero hoy, me acerqué a casa , en Coruña, para recoger unas cosas y aprovecho para  ver el correo y publicar este post, ya que tenía algunos mensajes manifestando cierta preocupación por no saber de mí y haber percibido mi ausencia en el ciber-espacio. Agradezco vuestro afecto e interés, y ruego que me disculpéis por no haberos comunicado antes mi traslado a otro lugar, la interrupción temporal de mi blog, así como la falta de comentarios en los vuestros por la carencia de Internet. Cuento con vuestra comprensión.


En este post incluyo unas fotos de mi entorno en Mera, para que os hagáis una idea de donde me muevo estos días. Me traje libros y música para los ratos que estoy sola, que son pocos, el resto me baño en una pequeña cala, que tengo próxima, y que, con marea llena, me gusta más que la playa grande. 



Playa de Mera, al fondo

En Mera, por otra parte,  estoy más cerca de la residencia en que está mi madre lo que me permite pasar más horas con ella, por la mañana y por la tarde, y sentirme así más contenta y  relajada.

Ayer compartieron el día conmigo  unas amigas, ex-compañeras de trabajo,  que podrían ser mis hijas, por la diferencia de edad, pero con las que congenio mucho Ellas son Marisa, Paula y Macamen.

Fotos del día de ayer en Mera.

Vista desde mi ventana...


Punto de pesca
En la pequeña cala...






Paula, Marisa y Macamen,
disfrutando del mar...




Antes de que regresaran a Coruña, estuvimos un rato en el Faro de Mera.


 MarisaPaula y Macamen en el mirador del Faro de Mera.


Macamen  observa, al fondo, la entrada de la ría de Ferrol

Paula y Marisa 



Fín de la tarde.

Amigos, en septiembre retomaré mi blog y los vuestros. Espero que no me olvidéis y continuemos luego nuestra relación en el mismo grado de amistad y afecto que la hemos mantenido hasta ahora. Conste que os echo mucho de menos. Un abrazo para todos y ¡hasta la vuelta!



22 comentarios:

jose carlos dijo...

Buen sitio para pasar unas vacaciones y unas impresionantes fotos. Un saludo. Que las disfutes mucho. Hasta la vuelta.

Susymon dijo...

Que belleza de sitio!!!, te envidio sanamente , por estos lares patagónicos siguen las nevadas más al sur y los frios imperantes no dan ganas más que pa la fogata dentro de la casa, las comidas calientes y las buenas pelis; que lo sigas disfrutando en relax y buena compañia.Un abrazo y hasta la vuelta!!!

Rosa dijo...

Que lugar tan precioso con razon te gusta tanto, la cala es una belleza con esa agua tan clarita, disfruta y carga pilas. Un abrazo

Toupeira dijo...

Te deseamos que lo pases bien y disfrutes a tope. Claro que no te olvidamos, te echamos de menos pero nos alegramos por ti, porque lo estás pasando bien. Ya tendremos tiempo a partir de septiembre de estar en contacto.

Nerim dijo...

Excelentes fotos Chela, que preciosidad, que paisaje y que cala tan cristalina, coincido contigo en que prefiero bañarme en una calita pequeña.
Que pases unas buenas vacaciones, yo sigo en activo, aunque ultimamente no he podido estar mucho por el blog ocupada con los nietos.
Te echaba en falta pero veo que estas divinamente, date un bañito por mi, lo harás?
Un beso
Nerim

Anónimo dijo...

Ola,
Acabo de visitar o teu blog, é fantástico poder rememorar o día que acudimos a visitarte a través das maravillosas fotos.
Recordando que fumos o xoves 9 de agosto, dinme conta de que é un día
especial porque en:
1173: Iniciase a construcción da torre de Pisa
1902: Coroan ao rei Enrique VII do Reino Unido
1945: Segunda bomba atómica destrúe Nagasaki (nada agradable pero é un
feito histórico)
1965: Singapur alcanza independencia de Malasia
2007: As "tres Marías" acuden a Mera para pasar un agradable día con Chela
Grazas por todo. Un beso,
Macamen.

ella dijo...

Pasalo bien. Un fuerte abrazo

SAFIRO dijo...

¡¡BELLEZA, de bellezas...!!
Se entienden perfectamente los motivos de tu ausencia, maravillosos motivos, disfrutar de esos lugares y de tus días en plenitud y en buena compañía.
No hay prisa, a la vuelta nos sigues contando tus vacaciones.
En cambio yo sigo congelada en esta Buenos Aires y esperando una cálida primavera, que esperemos llegue para septiembre, ya no se sabe.

Que seas felíz!!
BESOS!!

Celiux dijo...

chela...que te extrañaba...pero ahora entiendo...si estàs en un lugar tan lindo...me encantò la foto de la ventana y como se ve el mar.....que lindo!!!! vuelve pronto!!!

Anónimo dijo...

Dá gusto entrar de cando en vez no teu blog,e é como escoitarte falar en directo. Que ben transmites,a universidade de Gasteiz quedouse sen unha magnífica docente. Un bico moi forte do Alcalde accidental do concello de Abegondo.
Vitor Meizoso.

Dame envexa ver a esas lurpias nesa cala tan magnífica, agardo que a próxima vez me avisen para ir eu tamén. Ofrézome como cociñeiro

Anónimo dijo...

Yo me he bañado en esa cala, qué lujazo con la marea llena.... no recordaba el agua tan transparente... parece Mallorca!!!

IMAGINA dijo...

¿Calas en Mera?
Qué interesante!
Me encantan los paisajes de Galicia♥

Anónimo dijo...

Ola Chela!
Moi ben guiada por Paula, chego á túa casa virtual, un pracer descubrila e saber de ti, visitareite en máis ocasións, seguro. Parabéns pola bitácora! Es unha fenómena!!!
Bicos e apertas! Dores

Situco dijo...

ya, ya había visto que has tomado un descanso....
muchas gracias Chela por acordarte... si, ando yo un poco liadillo hoy viernes y mañana tendré que pedir un favor para subir un par de post... para deciros hasta dentro de unos dias...
se lo he leido a mi "media naranja" y la ha hecho mucha ilusión...ella no es amante de internet, pero viendo estas cosas...
muchas gracias de nuevo... un besote, amiga

Mariluz Barrera González dijo...

QUE LO DISFRUTES ENORMEMENTE... AQUI ESTAREMOS ESPERANDO TU REGRESO...

UN BESO.

RosaMaría dijo...

Hermosa tu descripción y las fotos una maravilla. Guardé la gaviota pues me gusta para pintar.
Disfrutá un montón. Un abrazo: Rosa María

esteban lob dijo...

Gracias por compartir con nosotros tu lugar de reacreación.

Un abrazo.

ella dijo...

Mmmmm veo que sigues de descanso.
Un biquiño miña amiga.

Yeux! dijo...

Me antojaste mucho las vacaciones, pero como tú si andas ahí, disfrútalo mucho!!! apapáchate y ya nos contarás todo lo demás del viaje.
Saludos!!

alejandrapiam dijo...

qué lindo lugar, me alegra que disfrutes tus días así, ahhhhh, bañarme en esa cala, qué buen sueño me has dado.
así da gusto jubilar. de júbilo!
un abrazo
alejandra

Nanny Lidia dijo...

Un lugar maravilloso!!! me alegra saber que estas pasandolo muy bien , yo necesito algo asi, pero por ahora mi vida tdavia es un poco mas ocupada.

Muchos besos y Gracias por comppartir con nosotros tanta belleza.

Chela dijo...

José Carlos:
Gracias por tu recuerdo. Voy a visitarte de inmediato para comer en tu casa.

Susymon:
No me envidies. Luego se invierten los tiempos y aquí invernaremos cuando tú veranees.

Rosa:
Es lugar es precioso, es cierto, pero tu compartes la ría coruñesa conmigo y sabes que llevamos más de una semana con mal tiempo, incluso lluvia…

Toupeiro:
Me agrada que me eches de menos porque yo si que añoro el buen humor que me produce visitar tus blogs, ¡y lo que me río!

Nerim:
La calita lleva varios días con oleaje y resaca así que no he podido darme un baño ni por ti ni por mí. ¡Espero que vuelva el buen tiempo!

Macamen:
Non esquezas que tes outra visita pendente.

Muxica:
Gracias por tus visitas y por tu recuerdo. Paso a visitarte. Un bico.

Safiro en septiembre:
Tú esperas con ilusión la primavera y aquí parece que ya ha llegado el otoño desde hace una semana, por lo que ya no se ve todo tan bonito.

Celiux:
Ya ves que vuelvo hoy antes de que termine agosto. Me cuesta estar sin Internet y sin conectar con vosotros, por eso hoy hago este paréntesis y rompo con la ausencia.

Anónimo (Victor):
Podes vir cando queras. Xa faléi con Marisa para que che avisen si veñen de novo. Eres ben recibido.

Eloisa:
Lo de que la cala se parece a Mallorca, es totalmente accidental. Son contados los días en que coincide sol, mar en calma, y agua limpia y transparente. Pero quedó muy bien en las fotos. ¡Si fuera así siempre! Bueno, al menos dos meses de verano, ¡pero ni eso!

Imagina:
Bueno, “mi” cala es una mini-cala, que más bien parece una piscina particular cuando sube la marea. Yo a cualquier rinconcito que sirva para bañarse y que no sea la playa le llamo cala, aunque no sea comparable a las bellas calas mediterráneas.

Anónimo (Dores):
Digoche o mesmo ca Victor. ¡Aquí tes a túa casa! Podeste engadir ao grupo da "cuarta” cando veñan.

Xtco:
Te imagino en una de esas “lunas de miel” que llenan tu vida. Os deseo mucha felicidad a los dos.

Mariluz Barrera:
Hace más de una semana que tenemos mal tiempo, pero sigo aquí ya que estoy más cómoda para visitar a mi madre, pues me ahorro los atascos de entrada y salida de La Coruña.

Rosamaria:
Me alegra volver a saber de ti. Si me das un e-mail te envío mi teléfono. La verdad es que no he vuelvo por Ciberalia, me retrae “subir” hasta allí. Quizás en otoño me apunte a algún otro curso y entonces trate de conectar contigo.

Esteban Lob:
Gracias por acordarte de mi.Te visito.

Yeux:
¡De viaje nada! Estoy a 18 kilómetros de La Coruña, desde aquí casi veo mi casa. Aquí lo que hago es leer, escuchar música, cocinar, pero sobre todo mirar el mar desde la ventana, ver pasar barcos, cormoranes y estos días, calderones dando saltos fuera del agua, a la vez que perseguían los bancos de sardinas…¿Es esto “apapucharme”, como me sugieres?

Alejandrapiam:
Si que da gusto ser jubilada y jubilosa, pero para eso hay que cumplir años…Tú tienes otra ventaja: la juventud.

NannyLidia:
Cuando tienes hijos y familia de la que ocuparte, añoras, a ratos, la vida de las solteras jubilosas y las solteras jubilosas envidian con frecuencia las tareas que supondría compartir una vida familiar. ¡Disfruta de los tuyos que es de verdad una suerte!